Η εποχή μας χαρακτηρίζεται από φαινόμενα αστάθειας, πολυπλοκότητας και αλληλεξάρτησης, που έως τώρα προσπαθούσαμε να μελετήσουμε και να ελέγξουμε μέσα από γραμμικά και περίπλοκα συστήματα. Την τελευταία δεκαετία, γίνονται εμφανείς οι αδυναμίες των παραδοσιακών μοντέλων λήψης αποφάσεων και πληθαίνουν οι οργανισμοί που υιοθετούν τις θεωρίες της πολυπλοκότητας και του χάους για την αντιμετώπιση των σύνθετων προβλημάτων τους και χρησιμοποιούν καινοτομικά εργαλεία και τεχνικές.